
Już pod koniec XIX wieku miasto Pag posiadało jeden z pierwszych zegarów słonecznych w Europie. Oznaczenie 15 południka znajduje się około 5 km od Pagu na drodze żwirowej, w obszarze nazwanym św. Maria Magdalena, a w linii przecięcia znajduje się marmurowy znak.
Sveti Vid (św. Wit) jest najwyższym szczytem wyspy Pag i leży 348 m n.p.m. Mały kościółek św. Wita został wybudowany w XIV wieku.
Lun jest najbardziej na północ wysuniętą miejscowością na wyspie Pag i naturalnym rezerwatem oliwek. Około 80.000 drzew oliwnych i 1.500 rodzimej odmiany Oblica rośnie na powierzchni 23 ha. Drzewa przeplatają się w kamieniu, tworząc fascynujące kształty i surrealistyczne kontury.

Kościół św. Franciszka został wybudowany w drugiej połowie XV wieku w północnej części Starego Miasta. Prace nad fasadą trwały do drugiej dekady XVI w. W 1785 r. rozwiązano przyległy klasztor należący do zakonu Minorytów.

Park Narodowy Paklenica położony jest na wybrzeżu południowego Velebitu. Obejmuje ona cieki wodne Velika i Mala Paklenica, ich wyraziste kaniony wycięte pionowo w południowym zboczu Velebitu i okolic.

Hale solne mają status zabytku, a znajdują się naprzeciwko centrum Prosiki. Świadczą one o utylitarnej architekturze minionych czasów i znaczeniu produkcji soli dla populacji Pagu. Pierwsze trzy magazyny zostały wybudowane w XVII wieku, a pozostałych sześć w czasie Drugiej administracji austriackiej.