Już pod koniec XIX wieku miasto Pag posiadało jeden z pierwszych zegarów słonecznych w Europie. Oznaczenie 15 południka znajduje się około 5 km od Pagu na drodze żwirowej, w obszarze nazwanym św. Maria Magdalena, a w linii przecięcia znajduje się marmurowy znak.
Wieża Kamerlengo przestała istnieć w swojej pierwotnej formie. Dziś w pomieszczeniach dawnej wieży mieści się administracja miejska, a w lecie ratusz służy jako przestrzeń wystawiennicza dla różnych artystów.
Budowa kościoła św. Jerzego, patrona miasta i wyspy Pag, rozpoczęła się przed 1465 r. i trwała do końca XV wieku.
Hale solne mają status zabytku, a znajdują się naprzeciwko centrum Prosiki. Świadczą one o utylitarnej architekturze minionych czasów i znaczeniu produkcji soli dla populacji Pagu. Pierwsze trzy magazyny zostały wybudowane w XVII wieku, a pozostałych sześć w czasie Drugiej administracji austriackiej.
Kościół św. Franciszka został wybudowany w drugiej połowie XV wieku w północnej części Starego Miasta. Prace nad fasadą trwały do drugiej dekady XVI w. W 1785 r. rozwiązano przyległy klasztor należący do zakonu Minorytów.
Budowa klasztoru Benedyktynek pod wezwaniem św. Małgorzaty rozpoczęła się zaraz po założeniu nowego miasta Pag ku pamięci dawnego kościoła i klasztoru na Starym Mieście.